mruczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, mruczećczę, mruczećczy, mruczećczał, mruczećczeli {{/stl 8}}– mruknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, mruczećnę, mruczećnie, mruczećnij, mruczećnął, mruczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mruczeć — (coś) pod nosem zob. nos 10 … Słownik frazeologiczny
mruczeć — ndk VIIb, mruczećczę, mruczećczysz, mrucz, mruczećczał, mruczećczeli, mruczećany mruknąć dk Va, mruczećnę, mruczećniesz, mruczećnij, mruczećnął, mruczećnęła, mruczećnęli, mruczećnięty, mruczećnąwszy 1. «o niektórych zwierzętach: wydawać… … Słownik języka polskiego
mruknąć — → mruczeć … Słownik języka polskiego
мурчать — ворчать (о медведе) . Вероятно, звукоподражательное, как и мурлыкать. Более стар. образования этого рода: польск. mrukac, mruczec ворчать наряду со словен. mrčati ворчать, рычать , польск. markotac – то же, markot ворчание ; см. Мi. ЕW 204;… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Славянские языки — С. языки составляют одну из семей ариоевропейской (индоевропейской, индогерманской) отрасли языков (см. Языки индоевропейские). Названия славянин, славянские языки не только нельзя считать родственным этимологически слову человек, но даже нельзя… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
wąs — 1. Młodzieniec, chłopak, chłop itp. pod wąsem «młody mężczyzna, któremu rosną już wąsy, który wkracza w dorosłość»: (...) Janusz okazał się (...) młodym człowiekiem pod wąsem, wyrośniętym, opalonym i bardzo ładnym, z kasztanowatą czupryną i… … Słownik frazeologiczny
mamrotać — ndk IX, mamrotaćoczę (mamrotaćocę), mamrotaćoczesz (mamrotaćocesz), mamrotaćocz, mamrotaćał, mamrotaćany «mówić półgłosem, niewyraźnie, niezrozumiale; mruczeć pod nosem» Mamrotać przez sen … Słownik języka polskiego
mruczenie — n I rzecz. od mruczeć … Słownik języka polskiego
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
